Statki transportowe klasy C weszły do służby około roku 2300. Ich przeznaczeniem był transport ludzi oraz materiałów na niewielkie odległości - maksymalnie 4-5 układów. Jest to najmniejszy typ statku transportowego używanego przez wojska USA i Kanady. Statek ten umożliwia awaryjne lądowanie na powierzchniach planet. Wewnątrz statku, patrząc od dziobu, znajdują się:

Kabina pilotów

Kajuty oficerów

Pomieszczenie sanitarne

Mesa

Stanowisko łączności

Hibernatory ząłogi

Korytarz długości 100 metrów prowadzący do przedziału silnikowego oraz do ładowni

Przedział silnikowy

Długość:

180 metrów

Napęd:

4 rakiety Gratzner-Heidman GH-19039

hypernaped Romberg-Rockwell Alpha 2

Prędkość:

0.5

Ładownia modułowa:

10 modułów (po pięć z każdej strony statku)

Każdy moduł składa się z 2 - 3 kontenerów.

Kontenery do przewozu ludzi mieszczą po 60 hibernatorów.

Systemy podtrzymywania życia:

10 kapsuł hibernacyjnych dla załogi

generatory grawitacji klasy 1

Systemy komputerowe:

główny komputer - nawigacja

Załoga - 5 osób:

kapitan

1 oficer

pilot

pilot

nawigator